Δεν σταμάταγε όπου κι αν βρισκόταν.
Αν και ασχολήθηκε με την ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε ηλικία ογδόντα-πέντε ετών, πραγματοποίησε την μοναδική σειρά έγχρωμων φωτογραφιών του, με μία ερασιτεχνική μηχανή Polaroid και κλεισμένος στο διαμέρισμά του.
Συνεχίζει να φωτογραφίζει ασταμάτητα μέσα στο σπίτι τα διάφορα μικροαντικείμενα δίνοντας τους μια πνοή ζωής μέσα από τη δική του ματιά.
Αυτές οι εικόνες είναι όλες ως επί το πλείστον σταθερές εικόνες της ζωής με τον ορίζοντα της Νέας Υόρκης ως σκηνικό του. Κάθε εικόνα είναι συγκινητική, γεμάτη αγάπη και προσεκτικά τοποθετημένη.
Δεν μπόρεσα να αντισταθώ.Έπρεπε να μιλήσω λίγο για τον αγαπημένο μου φωτογράφο.Βασικά ακόμα ψάχνω εκείνο το σύννεφο,για το θέμα Νο2,αλλά ο γλυκός ήλιος του χειμώνα με αφήνει στην αναζήτηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν θέμα κάποια στιγμή θα ήθελα να αναφέρουμε κάποιον φωτογραφο που μας κάνει προσωπικό κλικ.Ρίχνω την ιδέα και το δείγμα,θα πάρει καιρό μέχρι να το κάνουμε θέμα,έχετε όμως τα μάτια σας ανοιχτά,να περάσει το μήνυμα στη ψυχή.
Θα επανέλθω με τα συννεφά μου,κι εύχομαι απλά, να μην τα πετύχω σε μια..."συννεφιασμένη Κυριακή".
Caradin Maybe.
Τα θέματα είναι κάτω απο τη μύτη μας. Αρκεί κανείς να κοιτάξει εκεί. Είναι η ματιά που αλλάζει τον κόσμο και όχι τα μάτια. Παρ.
ΑπάντησηΔιαγραφή